
14 apr Column Ellen Mertens: Dieren kiezen voor de beste bodem
Het voorjaar is weer begonnen en dat is te merken. De temperatuur stijgt en de voornamelijk droge omstandigheden zijn goed om het veld te bewerken. Heel anders vergeleken met een jaar geleden. Vorig jaar was het nat. Mei was de natste maand van het jaar met ongeveer 124 millimeter regen, wat het begin van het seizoen karakteriseerde. Nu hebben wij in februari en maart nauwelijks regen gehad. Vorig jaar een zeer nat voorjaar en nu een droog voorjaar; redelijk normaal voor Nederlandse begrippen.
Half februari dit jaar waren de omstandigheden goed om op ons bedrijf te starten met de eerste voorjaarsbewerking; de groenbemesters onderwerken en dierlijke mest uitrijden om weer een goede start te hebben voor de verschillende gewassen. En daar gebeurde iets bewonderenswaardigs.
Wij kunnen wel prediken dat biologische grond rijker is aan bodemleven, maar de natuur laat het ons gewoon zien. Tijdens de bewerking van de grond vlogen er honderden meeuwen boven ons veld en pikten hun voedsel uit de bodem, want de wormpjes en ander bodemleven kwamen tevoorschijn. Er kwamen er steeds meer, de vogels riepen elkaar en zaten bijna in de tractor. Het was erg typisch dat zij precies dit veld hadden uitgezocht, want het veld erachter van een conventionele tuinder, was precies dezelfde grondbewerking aan het doen, maar daar vloog geen enkele meeuw op af. Af en toe cirkelde er een enkele meeuw boven het conventionele veld, maar kwam toch weer snel terug naar het veld waar wél voedsel in de bodem zat. Dit laat ons zien dat aandacht voor het bodemleven van belang is, voor mens, bodem en dier.
Inmiddels is het alweer april en we liggen mooi op schema met het zaaien en planten. Alles groeit goed en het eerste pas geplante materiaal heeft zelfs al een slok water nodig — het beregenen is weer begonnen.
Ook de dieren zijn duidelijk blij dat er weer vers groen op de akkers staat. En eerlijk is eerlijk: dat is mooi om te zien. De natuur komt weer tot leven, en daar maken we graag ruimte voor. Al delen we die ruimte niet altijd zonder slag of stoot… De hazen, die hier steeds talrijker lijken te worden, hebben onze sla inmiddels ook ontdekt.
Toch hoort dat er allemaal bij. Samenleven met de natuur betekent ook accepteren dat we het veld niet alleen gebruiken. Soms is dat lastig, maar het herinnert ons eraan dat we deel zijn van een groter geheel.